ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΑΣΟΝΑ - 22/5/2011
Προς τους απανταχού Έλληνες (εντός και εκτός) !
Δύο φορές οι Έλληνες είδαν στον ύπνό τους (το 1981, με την είσοδο της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το 2000, με την είσοδό της στο Ευρώ ) το όνειρο της ανόδου του βιοτικού τους επιπέδου, στα επίπεδα των άλλων Ευρωπαίων (έτσι μας έλεγαν....). Τριάντα χρόνια όμως πέρασαν και η γενιά μας δεν κατάλαβε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει ούτε με διόγκωση του δημόσιου τομέα, ούτε με ημιτελείς μεταρρυθμίσεις και ούτε με δανεικά, αλλά μόνο με περισσότερη εργασία. Συντεχνίες (κυρίως του ευρύτερου δημόσιου φορέα) και φορείς των λεγόμενων παραγωγικών τάξεων κατοχύρωσαν, την περίοδο αυτή, τα συμφέροντά τους. Όμως παράλληλα απετέλεσαν και τροχοπέδη στο δρόμο της ανάπτυξης και της σύγκλισης. Γιατί βοήθησαν με τη στάση τους, την έλλειψη επενδύσεων και την υπερκατανάλωση. Τα περισσότερα έγιναν άναρχα, άδικα και με κάκιστη πολιτική διαχείριση.
Και τώρα ξυπνήσαμε (δεν ξέρω αν όλοι ξυπνήσαμε, πάντως οι περισσότεροι ναι, ξυπνήσαμε !) γιατί βλέπουμε τα παιδιά μας, μορφωμένα, να φεύγουν η να σκέπτονται να φύγουν μετανάστες στο εξωτερικό (δεύτερη φορά μετά το 1960) και εδώ να μένουν οι ξένοι μετανάστες. Η μεγάλη αιμορραγία..... Με τεράστιες επιπτώσεις στα εθνικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά μας συμφέροντα. Η πρώτη ζημιά ήδη έγινε. Μπροστά στον εφιάλτη της πτώχευσης και της καταστροφής, ένα είναι βέβαιο τώρα. Περισσότερη δουλειά και οπισθοχώρηση (κυρίως από τις συντεχνίες και από τους εκπροσώπους των λεγόμενων παραγωγικών φορέων) με τρόπο συντεταγμένο και κοινωνικά δίκαιο, για να αποφύγουμε μια άλλη εθνική καταστροφή…... Δεν μπορούμε να δούμε τον αγώνα από την εξέδρα. Πρέπει, οι περισσότεροι, να σηκωθούμε από τους καναπέδες και να βοηθήσουμε τα νέα παιδιά. Η γενιά μας είναι ένοχη για το σημερινό μας κατάντημα.
Και κάτι τελευταίο. Ο θεσμός του Εθνικού Ευεργέτου πρέπει να ξαναζωντανέψει (όπως τότε με τους Εθνικούς Ευεργέτες της διασποράς...). Το μεγάλο Ελληνικό κεφάλαιο του εξωτερικού ( κυρίως αυτοί οι υπερήφανοι και άξιοι Έλληνες εφοπλιστές, που είναι πρώτοι στο κόσμο) πρέπει να στηρίξουν το σταμάτημα της κατηφόρας, με επενδύσεις και εθνικές ευεργεσίες. Τώρα! Πριν είναι πολύ αργά για το έθνος…….
Και η ζημιά θέλει πολιτική και οικονομική διαχείριση, για να γίνει μικρότερη. !!!!!
Δεν μπορεί στο εξωτερικό να είμαστε πρωταθλητές και στο εσωτερικό ουραγοί. Όχι, έχουμε τεράστιες δυνατότητες....
Προς τους απανταχού Έλληνες (εντός και εκτός) !
Δύο φορές οι Έλληνες είδαν στον ύπνό τους (το 1981, με την είσοδο της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το 2000, με την είσοδό της στο Ευρώ ) το όνειρο της ανόδου του βιοτικού τους επιπέδου, στα επίπεδα των άλλων Ευρωπαίων (έτσι μας έλεγαν....). Τριάντα χρόνια όμως πέρασαν και η γενιά μας δεν κατάλαβε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει ούτε με διόγκωση του δημόσιου τομέα, ούτε με ημιτελείς μεταρρυθμίσεις και ούτε με δανεικά, αλλά μόνο με περισσότερη εργασία. Συντεχνίες (κυρίως του ευρύτερου δημόσιου φορέα) και φορείς των λεγόμενων παραγωγικών τάξεων κατοχύρωσαν, την περίοδο αυτή, τα συμφέροντά τους. Όμως παράλληλα απετέλεσαν και τροχοπέδη στο δρόμο της ανάπτυξης και της σύγκλισης. Γιατί βοήθησαν με τη στάση τους, την έλλειψη επενδύσεων και την υπερκατανάλωση. Τα περισσότερα έγιναν άναρχα, άδικα και με κάκιστη πολιτική διαχείριση.
Και τώρα ξυπνήσαμε (δεν ξέρω αν όλοι ξυπνήσαμε, πάντως οι περισσότεροι ναι, ξυπνήσαμε !) γιατί βλέπουμε τα παιδιά μας, μορφωμένα, να φεύγουν η να σκέπτονται να φύγουν μετανάστες στο εξωτερικό (δεύτερη φορά μετά το 1960) και εδώ να μένουν οι ξένοι μετανάστες. Η μεγάλη αιμορραγία..... Με τεράστιες επιπτώσεις στα εθνικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά μας συμφέροντα. Η πρώτη ζημιά ήδη έγινε. Μπροστά στον εφιάλτη της πτώχευσης και της καταστροφής, ένα είναι βέβαιο τώρα. Περισσότερη δουλειά και οπισθοχώρηση (κυρίως από τις συντεχνίες και από τους εκπροσώπους των λεγόμενων παραγωγικών φορέων) με τρόπο συντεταγμένο και κοινωνικά δίκαιο, για να αποφύγουμε μια άλλη εθνική καταστροφή…... Δεν μπορούμε να δούμε τον αγώνα από την εξέδρα. Πρέπει, οι περισσότεροι, να σηκωθούμε από τους καναπέδες και να βοηθήσουμε τα νέα παιδιά. Η γενιά μας είναι ένοχη για το σημερινό μας κατάντημα.
Και κάτι τελευταίο. Ο θεσμός του Εθνικού Ευεργέτου πρέπει να ξαναζωντανέψει (όπως τότε με τους Εθνικούς Ευεργέτες της διασποράς...). Το μεγάλο Ελληνικό κεφάλαιο του εξωτερικού ( κυρίως αυτοί οι υπερήφανοι και άξιοι Έλληνες εφοπλιστές, που είναι πρώτοι στο κόσμο) πρέπει να στηρίξουν το σταμάτημα της κατηφόρας, με επενδύσεις και εθνικές ευεργεσίες. Τώρα! Πριν είναι πολύ αργά για το έθνος…….
Και η ζημιά θέλει πολιτική και οικονομική διαχείριση, για να γίνει μικρότερη. !!!!!
Δεν μπορεί στο εξωτερικό να είμαστε πρωταθλητές και στο εσωτερικό ουραγοί. Όχι, έχουμε τεράστιες δυνατότητες....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου